พวกเราเคยถามตัวเองกันบ้างไหมครับว่า เราเกิดมาทำไม ?
ผมเคยครับ ผมตั้งคำถามนี้หลังจากคุณแม่ และคุณพ่อผมท่านลาจากโลกนี้ไปแล้ว เพราะมีความคิดว่า เราเกิดมาได้ก็เพราะท่าน เราก็ควรดูแลท่านให้ดีที่สุดก่อนเป็นภารกิจแรกในชีวิต จึงพูดกับตัวเองเสมอว่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราทำ ก็ทำเพื่อท่านนั่นเองครับ เช่น ตั้งใจเรียน ไม่เกเร พยายามไม่ทำให้ท่านเดือดร้อน ช่วยงานบ้าน ตั้งใจทำงาน คอยดูแลท่าน ฯลฯ
หลังจากคุณพ่อ คุณแม่ผมเสียไปแล้ว ช่วงนี้เป็นช่วงที่เคว้งคว้างมากครับ เราต้องเดินด้วยตัวเองแล้วหรือ? เราต้องแก้ปัญหาต่างๆด้วยตัวเองแล้วสินะ? ไม่มีคนที่เราไว้ใจที่สุดให้ปรึกษาแล้วหรือนี่
ถึงตอนนี้ผมเริ่มถามตัวเองว่า แล้วต่อไปนี้ผมจะทำเพื่อใคร? และเราเกิดมาทำไม ? ผมจึงเริ่มถามคำถามนี้กับคนอื่นๆ เช่นกัน ก็ได้คำตอบมาครับ เช่น
"ทำเพื่อตัวเองสิ"
"ทำเพื่อคนที่เรารัก"
"ทำเพื่อลูก"
"ทำเพื่อครอบครัวสิ"
"ทำเพื่อสังคม"
ฯลฯ
แน่นอนครับ ตอนนี้ผมก็เริ่มจะตอบคำถามนี้ได้แล้วเช่นกัน เราเกิดมาบนโลกนี้ ก็เพื่อช่วยเหลือเกื้อกูลกันกับคนอื่นๆในสังคม เพื่อให้คนบนโลกนี้อยู่ได้ และดำรงเผ่าพันธุ์ต่อไป ตอนเราเด็กเราก็ทำเพื่อพ่อแม่ ตอนเรามีคนรัก เราก็ทำเพื่อคนรัก ตอนเรามีลูก เราก็ทำเพื่อลูก วนเวียนกันไปอย่างนี้ จนวันนึงเราก็คงจะต้องตายจากโลกนี้ไปเช่นกัน
จึงมีคำถามเกิดขึ้นมาอีก เออ...แล้วถ้าเราตาย แล้วเราไปไหน? ตายแล้วเราก็จะเป็นวิญญาณ วิญญาณดีก็ไปเกิดใหม่ดีเป็นคน เป็นเทวดา วิญญาณจากคนที่ทำชั่ว ก็เกิดเป็นสัตว์ เป็นผี อย่างนั้นหรือ?
เริ่มมีเรื่องศาสนาเข้ามาเกี่ยวข้องแล้วครับตอนนี้
ในขณะที่ผมไปเยี่ยมคุณพ่อที่โรงพยาบาลจุฬา ผมได้เห็นภาพแสดงการเวียนว่ายตายเกิด ที่ทางโรงพยาบาลติดไว้ที่บอร์ดหน้าห้องคนไข้ คล้ายๆ กับแผนภูมิด้านล่างนี้ครับ
พอผมเห็นแผนภาพดังกล่าว มันจึงตอบคำถามที่ว่าเราตายแล้วไปไหน ได้ในทันที ซึ่งสิ่งที่ผมเข้าใจ มีดังนี้ครับ
1. ตัวตนของเราที่แท้จริงก็คือดวงจิต ดวงวิญญานของเรานั่นเอง ไม่ใช่ร่างกายเราครับ เราอาศัยร่างกายเรา เพื่อเป็นพาหนะที่ใช้บนภูมินี้ หรือโลกนี้เท่านั้น ก็คือ มนุษยภูมิ นั่นเองครับ
2. ในสังคมของโลกวิญญาน มีระบบคัดกรองวิญญานที่ดี และไม่ดี เหมือนกับระบบกฎหมายบนโลกมนุษย์เราเช่นกัน คือคนทำผิดกฎหมาย ก็ต้องโดนตัดสิน โดนทำโทษ ไปอยู่ในคุก
3. แต่ในโลกวิญญานนั้นแทนที่จะไปอยู่ในคุก ก็จะแยกไปอยู่ในแต่ละภูมิ แต่ละโลก อย่างชัดเจน เป็นระบบที่ดีมากๆ เพราะแต่ละภูมิเปิดโอกาสให้ดวงวิญญานนั้นๆ ได้มีโอกาสเรียนรู้และกลับตัวเป็นวิญญานที่ดีขึ้น บริสุทธิ์ขึ้น ตายไป จะได้ไปอยู่ในภมิที่สูงขึ้นนั่นเองครับ ซึ่งแต่ละภูมิ ก็มีสังขาร มีอายุ มีเกิด แก่ เจ็บ ตาย เช่นกันทุกภูมิ
4. ระบบคัดกรองวิญญานนี้ มีเป้าหมายสูงสุดคือ วิญญานที่บริสุทธิ์จริงๆครับ
คำถามต่อไปคือ
แล้วใครเป็นผู้สร้างระบบนี้ขึ้นมา ?
ผมคิดว่า ก็พวกเรานั่นแหละครับ ที่สร้างระบบนี้ขึ้นมา งงมั้ยครับ พวกเราที่ว่านี้ ก็คือ พวกที่อยู่ในภูมิด้านบนสูงๆ นั่นเอง
ทำไม ? เพราะอะไร ?
ผมคิดว่า เมื่อก่อนพวกเราทั้งหมดอาศัยอยู่รวมกันบนดาวเคราะห์ดวงใดดวงนึงในจักรวาล ในเอกภพ ที่ไหนสักแห่ง เริ่มต้นเราอาจจะเป็นสิ่งมีชีวิตรูปแบบหนึ่ง แต่เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีภูมิปัญญา เหมือนกับคนบนโลกมนุษย์เราทั่วไป ดำรงเผ่าพันธ์มาเป็นเวลานาน จนมีวิวัฒนาการที่ล้ำหน้ามาก ถึงขั้นสามารถใช้โทรจิตในการสื่อสารกันได้
ปัญหาที่พวกเขาเจอก็เช่นกันครับ มีจำนวนมากขึ้น ทรัพย์ยากรบนโลกของเขาน้อยลง จนต้องออกไปสำรวจอาวกาศเพื่อหาแหล่งที่อยู่ใหม่ เวลาผ่านไปพวกนี้อาจมีอาณานิคมอยู่ในหลายๆดวงดาว
เวลาผ่านไป พวกนี้สามารถถอดวิญญานออกจากร่างกายได้สำเร็จ มีความเข้าในใจเรื่องจิต เรื่องวิญญานมากขึ้น เช่น
1. ถ้าดำรงอยู่ในรูปของวิญญาน ก็จะทำให้มีอายุมากขึ้น
2. ถ้าอยู่ในรูปของวิญญาน ก็ไม่ต้องกิน ไม่ต้องใช้ทรัพย์ยากรเยอะ
3. ต้องมีการเกิด คือมีพาหนะ วิญญานถึงจะมาอยู่อาศัยได้
4. วิญญานก็มีอายุเช่นกันแต่จะอยู่ได้นานกว่า และในช่วงอายุของวิญญานนี้ ก็สามารถไปเกิดเป็นสิ่งมีชีวิตรูปแบบใด บนโลกไหนก็ได้
5. วิญญานสามารถเดินทางได้รวดเร็ว และไปไหนก็ได้
แน่นอนครับ ในโลกของเขา ก็มีทั้งคนดี คนไม่ดีเช่นกันครับ จนวันหนึ่งพวกเขาจึงได้คิดระบบคัดกรองขึ้นมา เพื่อเป็นกรวยกรองจิตวิญญานตามแผนภูมิด้านบน ซึ่งจิตวิญญานที่ดี ที่บริสิทธ์จริงๆ ถึงจะได้ไปอยู่ด้วยกันบนดาวเคราะห์ดวงไหนซักแห่งในจัลวาล หรือเอกภพนี้ครับ
เพราะฉนั้น ตอนนี้เราโดนส่งให้มาอยู่บนโลกมนุษย์นี้ด้วยกัน มีเวลาไม่มากนะครับ ให้อยู่ชั่วคราวสั้นๆ เพียง 75-100 ปี เท่านั้น ก็เพื่อให้โอกาสได้ใช้ร่างกายนี้ ให้สามารถคิด แยกแยะ ความดี ความชั่ว เลือกค้นหา แนวทางปฎิบัติ สร้างบุญ สร้างกุศลได้ เพื่อเลือกทางที่จะไปต่อว่าจะไปอยู่ภูมิไหนต่อ นั่นเองครับ
แล้วท่านล่ะ อยากไปไหนต่อครับ ?
ขอย้ำว่าเป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ ผมคิดไว้แต่ไม่มีที่ระบาย ก็เลยมาระบายที่นี่เก็บไว้ครับ
